Dag 2: Tardajos-Isar-Hontanas

Een frisse dag vandaag, bewolkt en een koude wind. Na 10 km lopen kom ik op een kruispunt. 3 km van de route ligt het dorpje Isar. Natuurlijk ga ik even kijken. Onderweg stopt een auto om me te laten weten dat ik verdwaald ben. Nee, ik wil Isar leren kennen. Het is een heel klein oud dorpje. Bij de fontein word ik aangesproken door twee Spaanse dames. Ik vertel ze dat mijn zoon Isar heet en dat ik daarom graag even in hun woonplaats kom kijken. Ze zijn juist op weg naar de kerk om de paasdecoratie te veranderen (goede vrijdag --> paaszondag) en vragen of ik de kerk wil zien. Natuurlijk wil ik dat! Ze vertellen vol trots over hun dorp. Isar was vroeger een belangrijke plek, het lag aan de pelgrimsroute en er waren drie kerken. Nu is de route verlegd, wonen er nog maar 50 mensen en valt er weinig te beleven.
In de middag is het zonnig maar het blijft fris. Een mooie glooiende route tussen tarwevelden inspireert me tot een gedichtje:

Lopen door het Spaanse heuvellandschap,
In stilte genietend van de frisse voorjaarszon,
Enkel het geluid van mijn voetstap,
Hier waar de wandeltocht gisteren begon.

De camino splitst het landschap in twee,
Als een kronkelend lint,
En om mij heen een groene golvende zee,
Van jonge tarwe in de wind.